ayaktayım diye geçineni uyandırmak...
-robdöşambrının önü sımsıkı bağlı
ayaktaydı, balkonda
sol kolu belinin hizasında,
eli alışageldiği pozisyonda;
işaret parmağıyla orta parmağı sigarayı sıkıştırıp tutarken
baş parmağıyla orta parmağını birleştiriyordu
istemsizce-
"...gittikçe ışıldardım dükkanlar kararırken
hüznün o beyaz etrafına sakallarım batardı...
...ve bu yüzden göğsümde dakikalar
ince parmaklar halinde geziniyor
konvoylar geçiyor meşelikler arasından
bir yaprak kapatıyorum hayatımın nemli taraflarına
ölümden anlayan ciddi bir yaprak
unutulacak diyorum, iyice unutulsun
neden büyük ırmaklardan bile heyecanlıydı
karlı bir gece vakti bir dostu uyandırmak."
 |
| Paşa Yaylası'nda ıssız bir gün batımından, Şubat sonu '12 |
Aydın / dünyanın en uzun gecesi '13
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder